Veris leta facies

Carmina Burana von Carl Orff


ORIGINAL (CB 138 - 1, 2, 4)

Veris leta facies
mundo propinatur,
hiemalis acies
victa iam fugatur.
In vestitu vario
Flora principatur,
nemorum dulcisono
que cantu celebratur. Ah!

Flore fusus gremio
Phebus novo more
risum dat, hoc vario
iam stipate flore.
Zephyrus nectareo
spirans in odore,
certatim pro bravio
curramus in amore. Ah!

Cytharizat cantico
dulcis Philomena,
flore rident vario
prata iam serena,
salit cetus avium
silve per amena,
chorus promit virginum
iam gaudia millena. Ah!

DEUTSCH

Das heitere Gesicht des Frühlings
neigt sich der Welt zu,
der strenge Winter
flieht schon, besiegt.
Im bunten Kleid
residiert Flora,
mit süßem Gesang
feiern sie die Wälder. Ah!

In Floras Schoß geschmiegt
liegt Phoebus wieder
und lächelt, umgeben
von mannigfaltigen Blumen.
Der Zephyr haucht
nektarischen Duft aus,
laßt uns um den Liebespreis
um die Wette laufen. Ah!

In Harfenklängen singt
die süße Nachtigall,
von bunten Blumen lachen
schon die heiteren Wiesen,
das Heer der Vögel schwirrt
durch die lieblichen Wälder,
der Chor der Mädchen verspricht
schon tausend Freuden. Ah!